Flexwerk, kans of bedreiging?
De vraag naar flexibiliteit groeit, dat merken wij bij Payroll Works als geen ander. Het werk en de medewerkers zijn er. Maar toch durven bedrijven geen vastigheid te bieden. Vaak kunnen ze dit ook niet, zelfs als zij tevreden zijn over de medewerker. Hoe gaat Nederland om met deze ontwikkeling en hoe lossen we dit op?
Elk jaar, half jaar of soms ook iedere dag afwachten of je werk hebt of niet, werk gaan doen wat je minder leuk vindt of langere tijd geen werk hebben? Vervelende keuzes waar niemand op zit te wachten. Toch zijn het keuzes die flexwerkers voor de kiezen krijgen.
Werknemers met een flexibele arbeidsrelatie hebben te maken met een minder grote baanzekerheid. Daarbij benadrukken de Nederlandse media regelmatig dat flexwerkers er vaak als eerste uitgaan, minder rechten hebben en bovendien zou flexwerk leiden tot sociale en reïntegratie problemen.
Toch blijft de vraag naar flexibiliteit groeien en zie je dat er in Nederland een grote stijging plaats vindt als het gaat om het geven van tijdelijke contracten.
Denemarken
In Denemarken pakken ze het anders aan. Hier proberen ze middels het Flexicurity model de ongelijkheid tussen vaste en tijdelijke contracten tegen te gaan. Het Flexicurity model houdt in dat:
- de werknemers makkelijk een vast contract krijgen,
- de ontslagbescherming laag is,
- de uitkeringen hoog zijn,
- er een actief arbeidsmarktbeleid is.
Door de flexibele regels over aanname en ontslag is er in Denemarken na 2007 een snelle stijging van de werkloosheid geweest. Daarentegen is de langdurige werkloosheid in Denemarken laag. Dit betekent dat er ondanks de crisis nog steeds dynamiek en mobiliteit is in de arbeidsmarkt.
Het aantal jaren dat een medewerker bij een bedrijf blijft, is in Denemarken aanzienlijk lager dan in de rest van Europa. Hier zijn mensen bang om ergens anders aan de slag te gaan en zo hun rechten kwijt te raken. Het avontuur lijkt ingeruild voor schijnzekerheid. Het gevolg van de doorstroom in Denemarken is dat er meer banen ter beschikking komen, wat jongeren weer meer kansen geeft op de arbeidsmarkt.
Ook het aantal tijdelijke contracten in Denemarken daalt. Hoe dat kan? Door het minimale verschil tussen tijdelijke en vaste contracten hoeven bedrijven in tijden van crisis niet te zeggen: ‘ik kan beter een tijdelijk contract geven’.
Wat nu?
Er is veel kritiek in Nederland op de flexibilisering van de arbeidsmarkt. Maar ik ben van mening dat deze kritiek vaak eenzijdig is. Flexibilisering biedt voor veel mensen, zowel werkgevers als werknemers, een oplossing. Uit onderzoek van Ecorys naar de kenmerken van payrollkrachten blijkt dat payrollkrachten voor wie payroll een nieuwe baan betekende, hier gemiddeld een hoog cijfer aan geven. Immers, er is ook een kans dat zij het werk en dus het inkomen niet gehad hadden als er geen flexibele oplossing geboden kon worden. De nieuwe generatie is klaar voor meer flexibiliteit. Ze zijn het gewend. Boenders schrijft in zijn boek ‘Cool is hot’ over Generatie Z, die in 2020 de arbeidsmarkt op komen. Deze generatie wil afwisseling. ‘Meerdere banen hebben wordt dan ook een statussymbool.’ Nu roep ik niet dat payrolling de perfecte en blijvende constructie is, maar op dit moment biedt het wel een oplossing.
